Junkers Ju-52
samolot transportowy
Na pozór prymitywny i przestarzały już w początkach wojny samolot transportowy Ju-52/3m okazał sie przydatny, trwały i utrzymywał się niemal do naszych zcasów. Był to jeden z tych samolotów, które tworzą historię lotnictwa. Wytwórnia Junkers, założona przez Hugo Junkersa zaraz po I wojnie światowej, od początku postawiła na wolnonośne jednopłatowce, co wówczas było wyzwaniem rzuconym technice. Pierwszy całkowicie metalowy J-1 został oblatany w grudniu 1915. po wojnie pojawił się F-13, najnowocześniejszy wówczas samolot komunikacyjny, którego kilka egzemplarzy latało również w barwach LOT-u. Skonstruowany w 1929 roku przez inż. Ernsta Zindela Ju-52 należał do tejże linii rozwojowej. Samolot był początkowo jednosilnikowy (silnik Junkers L-88, rzędowy o mocy 590 kW), ale po próbach w locie został przeprojektowany na 3 silniki gwiazdowe Pratt-Whittney Hornet o mocy 390 kW każdy i pod oznaczeniem Ju-52/3m oblatany ponownie w kwietniu 1931. W tej postaci Ju-52 odniósł sukces jako samolot komunikacyjny dla 15-17 pasażerów i był używany zarówno przez Lufthansę, jak i linie zagraniczne (łącznie 30 z 25 krajów świata), w tym PLL LOT (1 samolot). W początkach historii Luftwaffe Ju-52 służył także jako samolot bombowy i w tej odmianie został użyty w wojnie domowej w Hiszpanii.
W chwili wybuchu wojny Ju-52 był juz wyłącznie samolotem transportowym. Do działań, w których wykorzystanie samolotów transportowych Ju-52 odegrało kluczową rolę, należy zaliczyć: atak na Norwegię (600 samolotów przewiozło w kilka dni 30000 żołnierzy i wiele zaopatrzenia i paliwa ze startą 150 maszyn), atak na Belgię, Holandię i Francję oraz zdobycie Krety (maj 1941), głównie przez wojska spadochronowe. W tej, jak się później okazało zupełnie nieprzydatnej, akcji pod kryptonimem Merkury 500 samolotów Ju-52 i szybowców DFS-230 przetransportowało wojska desantowe w sile 15000 żołnierzy. Ju-52 działały też w zaopatrzeniu wojsk i ewakuacji rannych ze Stalingradu, jak również niedobitków armii Roomla w Tunezji. Poniosły tam bardzo duże straty.
Ju-52 nosiły powszechnie nazwę Tante Ju (ciotka Ju) oraz Eiserne Anna (Żelazna Anna). Łącznie wyprodukowano ponad 5000 egzemplarzy, z czego 400 we Francji i 170 w Hiszpanii (pod oznaczeniem CASA-352).
Dane taktyczno-techniczne
Całkowicie metalowy dolnopłat, pokrycie z duralowej blachy falistej, stałe podwozie o dużych kołach umożliwiające działanie z nieprzygotowanych lotnisk, zamiast kół samolot mógł być wyposażony w narty lub pływaki. 3 silniki gwiazdowe BMW-132T o mocy 610 kW każdy
Uzbrojenie: ruchomy karabin maszynowy MG-131 (13 mm) i 2 karabiny MG-15 kalibru 7,9 mm
Długość - 18,9 m
Rozpiętość - 29,25 m
Wysokość - 4,5 m
Masa własna - 5600 kg
Masa całkowita - 11030 kg
Prędkość maksymalna - 305 km/h
Wznoszenie - 3,5 m/s
Pułap normalny - 5500 m
Zasięg - 1300 km
Opis ze strony http://samoloty.webd.pl/index.html