Arado Ar-66
samolot szkolny
Wraz z rozpoczęciem prac nad jednomiejscowym myśliwcem Ar-65 zespół konstrukcyjny inż. Rethela otrzymał zamówienie na dwumiejscowy samolot szkolny oznaczony Ar-66. W wyniku odejścia inż. Rethela do firmy Messerschmitt rozwojem tego typu samolotu zajął się dyplomowany inżynier Walter Blume. Pierwszy prototyp oznaczony Ar-66a oblatany został w 1932 roku. Samolot napędzany był chłodzonym cieczą silnikiem Argus AS 10 C o ośmiu cylindrach i mocy maksymalnej 176 kW (240 KM). Drugi prototyp lądowy oznaczono Ar-66c i był on zasadniczo podobny do Ar-66a, większość samolotów produkcyjnych oznaczono później Ar-66 C. Drugim prototypem w kolejności, a pierwszym morskim, był Ar-66b napędzany podobnie jak dwa pozostałe, silnikiem Argus 10 C, wyposażony w dwa drewniane pływaki. W roku 1933 wyprodukowano w sumie dziesięć egzemplarzy seryjnych Ar-66 B, ale maszyny te nie weszły do użytku w żadnej z jednostek lotnictwa morskiego. W roku 1933 rozpoczęto seryjną produkcję wersji Ar-66 C. Samolot ten stał się jedną z popularniejszych maszyn szkolnych Luftwaffe, służąc jej do końca wojny. Ar-66 C znalazł się na wyposażeniu następujących szkół pilotażu: FFS A/B4 w Pradze-Kbely, FFS A/E 11 w Schönwalde, FFS AB 23 w Kaufbeuren i FFS AB 116 w Göppingen. W wyniku utworzenia w Luftwaffe tzw. Störkampistaffeln (eskadra lekkich bombowców nocnych), wzorowanych na wyposażonych w Polikarpowy Po-2 lub R-5 radzieckich jednostkach nocnych bombowców, Arado 66 C zaczęły pełnić rolę nocnych samolotów bombowych. W dniu 7 października 1943 roku Stórkampfstaffeln przemianowane zostały na Nachtschlachtgruppen (nocne dywizjony szturmowe). Ar-66 C pełniły służbę jako bombowce w następujących jednostkach Luftwaffe: 1,2 i 4/NSGr 2, NSGr 3,2/NSGR 4, NSGr 5 (w Rosji), NSGr 8 (w Finlandii), 3/NSGr 11 i NSGr 12 (na Litwie).
Dane taktyczno techniczne
Maszyna ta była dwupłatowcem o mieszanej konstrukcji wyposażonym w dwie, umieszczone w tandemie kabiny, stałe podwozie oraz płozę ogonową. Usterzenie poziome zamontowane było bezpośrednio na kadłubie. Samolot nie posiadał typowego usterzenia pionowego, a ster kierunku umocowany został bezpośrednio do końcówki kadłuba. Silnik Argus As 10C, dziewięciocylndrowy o mocy 176 kW (240 KM)
Długość - 8,3 m
Rozpiętość - 10,0 m
Wysokość - 2,93 m
Masa własna - 905 kg
Masa całkowita - 1330 kg
Prędkość maksymalna - 210 km/h
Prędkość przelotowa - 175 km/h
Prędkość lądowania - 80 km/h
Zasięg - 716 km
Opis ze strony http://samoloty.webd.pl/index.html